Woorden die verwarring scheppen tijdens gesprekken en discussies
Door de smeltkroes in mijn geboorteland Suriname heb ik tijdens mijn eerste levensjaren kennisgemaakt met veel verschillende culturen en hun mystiek, volgens Wikipedia als bijvoeglijk naamwoord te duiden als geheimzinnig, verborgen of raadselachtig. Rituelen bij religieuze plechtigheden waarbij onverstaanbaar teksten werden gemompeld, armbewegingen werden gemaakt, wierook brandde, speciale kleding werd aangetrokken intrigeerden mij. Het sprak iets aan dat later bepalend zou blijken in mijn ontwikkeling en bij het maken van keuzes.
Regelmatig op zondag in de kerk werd ik geconfronteerd met mystiek. Omdat ik, zoals alle kerkgangers, letterlijk leerde wat er werd gezegd, gezongen en bedoeld was de geheimzinnigheid er voor mij echter snel vanaf. Niet in het minst door het veelal hoogdravende taalgebruik en de niet praktische tips en adviezen om ‘een goed mens te worden’. Dit betekende niet dat ik niet ‘een goed mens’ wilde worden.
De staat te bereiken van goed mens, verlichte geest, wat dan ook, werd ik daarna als een magneet aangetrokken tot andere religies en levenswijzen zoals Hindoeïsme, Islam, Boeddhisme. Zolang ik niet letterlijk wist wat er werd gezegd voelde het goed. Uiterlijkheden als geuren, kleuren, sfeer tijdens rituelen waren voldoende om van binnenuit een eigen spiritualiteit te ontdekken waarbij ik ook putte uit mijn Christelijke bagage.
Groot was de ontzetting toen ik eenmaal begreep wat mensen elkaar door de geschiedenis heen hadden aangedaan en nog doen uit naam van al die mooie mystiek. Het zijn woorden die verwarring scheppen tijdens gesprekken en discussies tussen mensen die misschien hetzelfde voelen of ervaren. Misschien zelfs de reden waarom ik me nooit verder heb verdiept in de achtergronden of me erbij aangesloten.
Regelmatig op zondag in de kerk werd ik geconfronteerd met mystiek. Omdat ik, zoals alle kerkgangers, letterlijk leerde wat er werd gezegd, gezongen en bedoeld was de geheimzinnigheid er voor mij echter snel vanaf. Niet in het minst door het veelal hoogdravende taalgebruik en de niet praktische tips en adviezen om ‘een goed mens te worden’. Dit betekende niet dat ik niet ‘een goed mens’ wilde worden.
De staat te bereiken van goed mens, verlichte geest, wat dan ook, werd ik daarna als een magneet aangetrokken tot andere religies en levenswijzen zoals Hindoeïsme, Islam, Boeddhisme. Zolang ik niet letterlijk wist wat er werd gezegd voelde het goed. Uiterlijkheden als geuren, kleuren, sfeer tijdens rituelen waren voldoende om van binnenuit een eigen spiritualiteit te ontdekken waarbij ik ook putte uit mijn Christelijke bagage.
Groot was de ontzetting toen ik eenmaal begreep wat mensen elkaar door de geschiedenis heen hadden aangedaan en nog doen uit naam van al die mooie mystiek. Het zijn woorden die verwarring scheppen tijdens gesprekken en discussies tussen mensen die misschien hetzelfde voelen of ervaren. Misschien zelfs de reden waarom ik me nooit verder heb verdiept in de achtergronden of me erbij aangesloten.
Later zou ik worstelen met de betekenis van goed, kwaad, religie en spiritualeit. Inmiddels heb ik geaccepteerd dat er geen passend antwoord bestaat behalve in de keuzes die men zelf maakt. Wijze mannen en vrouwen in films, boeken of in het dagelijks leven geven geen antwoord, wat in zichzelf het antwoord is.
Haaks op rationalisme zullen deze verschijnselen een grote plek blijven innemen in onze maatschappij, onderzocht en aangetoond of niet. Vindt er leegloop plaats bij het een, wordt er elders een andere spirituele draad opgepakt.
Haaks op rationalisme zullen deze verschijnselen een grote plek blijven innemen in onze maatschappij, onderzocht en aangetoond of niet. Vindt er leegloop plaats bij het een, wordt er elders een andere spirituele draad opgepakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten