Vrouwen en het vrouwbeeld

Is het misschien de tegenhanger van penisnijd?

Niet in de laatste plaats speelt het uiterlijk een belangrijke rol in ons leven, misschien ongemerkt wel de belangrijkste? Je hoeft geen wetenschapper te zijn om te zien dat onze levensloop en de manier waarop wij hierin staan erdoor worden bepaald. Hoezeer goedbedoelende idealisten ook proberen ons te laten zien dat het uiterlijk niet belangrijk is en hoezeer het in onze eigen praktijk ook blijkt, is het wel het eerste waarop we be- en veroordeeld worden.

Er zijn weinig sociale netwerken en omgevingen waarin uiterlijk geen rol speelt. Kom je al gauw in een verdraagzamere, cognitief beter ontwikkelde hoek, door de modegeile snelvreters bestikkerd als nerdy of alternatief. Duidelijk is dat de grootste groep waar uiterlijk wel degelijk een belangrijk(st)e plek inneemt de vrouwen zijn. Schokkend om te zien hoe er via alle mogelijke media boodschappen worden uitgezonden die dicteren wat vrouwen moeten doen, kopen en laten om mooi gevonden te worden. Ik zeg bewust ‘om mooi gevonden te worden’ in plaats van ‘om mooi te zijn’. Met ongeloof constateer ik steeds weer dat we blijven tolereren dat er manipulerend en veroordelend tegen en over vrouwen wordt gesproken; en dat met alle informatie en kennis die we hebben verworven over het effect van opvoeding, rollenpatronen en onzekerheden!

Waar blijft de eigen verantwoordelijkheid bij het maken van keuzes? Allereerst is er nauwelijks sprake van keuzes omdat, in een vicieuze cirkel, van moeder op dochter al zeer vroeg in de opvoeding met mooie jurkjes en snoezige kapseltjes een basis wordt gelegd voor verkapte en verborgen onzekerheid en inferioriteit. Ten tweede wordt dit consequent door de buitenwereld bevestigd. Opvallend maar toch eigenlijk ook weer niet is dat voornamelijk door mannen wordt bepaald en gedefinieerd wat een mooie vrouw is, hoe ze eruit ziet en hoe ze zich dient te gedragen. Natuurlijk willen hetero mannen een door henzelf als mooi bestempelde vrouw zien en hebben. Maar wat schetst onze verbazing als we zien dat vooral – ik noem ze maar - modehomo’s een flinke vinger in de vrouwbeeldpap hebben. Wat hebben homo’s voor baat bij een ‘mooie’ vrouw? Het oog wil ook wat? Of is het misschien de tegenhanger van penisnijd?

Dit alles blijft bestaan bij de gratie van het feit dat de meeste vrouwen niet bij machte zijn de cirkel te doorbreken, op een enkele na die haar meisjeskroost wel voldoende zelfvertrouwen weet mee te geven om niet geheel kopje onder te gaan in de wirwar van schadelijke modebeelden.