Oude vrouwen

Op een dag zie je je moeder in de spiegeling van de winkelruit.....

Steeds vaker mopper je dat de kleding van nu krapper zit en kleiner uitvalt dan voorheen. Je kijkt met een mengeling van nieuwsgierige weerzin en dwangmatigheid in de spiegeling van winkelruiten en glazen deuren en ziet wat je al wist. Je hebt nu een van de dingen waarvan je altijd dacht dat het bij moeders en oma's hoorde, namelijk het onevenredig uitgedijde lichaam van een oude vrouw.

Als klein meisje wist je niet beter en waren moeders en oma's oude vrouwen. Ze speelden niet buiten, waren stijf en zuchtten als ze gingen zitten, staan of zich bukten om iets uit het kastje onder het aanrecht te pakken. Dat zuchten, daar begon het mee had je al vroeg besloten. Dat wilde je niet doen, ook niet voor de grap. Maar nu betrap je jezelf op onbewaakte ogenblikken op het laten ontglippen van het overbekende "Èh" of "Ùh" bij het belasten van de gewrichten. Je voelt een lichte teleurstelling want je doet immers vanalles om fit te zijn en te blijven en er ook zo uit te zien. En zou het waar zijn wat ze erover zeggen als je eenmaal boven de dertig bent? Dat 'het' er makkelijker aan zit maar steeds moeilijker weer af gaat? Je intelligentie en nuchterheid maken plaats voor onzekerheid en twijfel. Fruit, 2 liter water per dag, vezelrijk eten, sport, de beste crèmes en lotions behoren tot de dagelijkse rituelen. Je bent niet dik maar wat je ziet bevalt je niet meer. Op straat glijden je ogen ter vergelijking over de vormen van andere vrouwen in dezelfde leeftijdscategorie. Op je werk, op feestjes, op visite, overal zijn vrouwen in dezelfde leeftijdscategorie en hebben ze net als jij gezichten, nekken, armen, heupen, billen, décolleté's. Ja, allemaal! En bij allemaal zijn de tekenen van veroudering zichtbaar; bij de een wat meer dan bij de ander, maar je ontwijkt het want bij jou is het hoe dan ook erg.

Hotter than my daughter, met afschuw heb je laatst een aflevering gezien. Wat halen die vrouwen zich toch in hun hoofd, was je eerste gedachte? Je bent nu ook doodsbang om de uitstraling te hebben van vergane glorie. Toen je onlangs heel toevallig terechtkwam op de website van een plastisch chirurg, kwam het ineens erg dichtbij, zo voelde je dat, dichtbij datgene waar men over roddelt en lacht.

Je kijkt nog eens in het spiegeltje naast de deur, werkt je lippenstift bij. Je makeup zit goed, je ogen stralen maar toch ...